) to siedmioramienny kandelabr i od ponad 3000
lat symbol judaizmu. Ten ozdobny świecznik był używany przez Żydów w Przybytku
i Świątyni Jerozolimskiej. Menora jest jednym z najstarszych symboli narodu
żydowskiego. Według tradycji symbolizuje on krzew gorejący, który zobaczył
Mojżesz na górze Synaj. Na początku była tylko jedna menora, zrobiona dokładnie
według instrukcji Mojżesza. Została ona wykonana ze złota, podobnie jak wszystkie
instrumenty służące do jej obsługi. Stawiano ją przed Arką Przymierza w Przybytku,
a następnie w Świątyni. Księga Wyjścia 25:31-40 zawiera instrukcję budowy menory.
Po zdobyciu Jerozolimy przez Rzymian została przeniesiona do Rzymu (jako łup wojenny)
do rzymskiej Świątyni Pokoju.Według tradycji, po złupieniu Rzymu przez Wandali w 455 r.
została wywieziona do Kartaginy, następnie w 534 r. do Konstantynopola, by powrócić do
Jerozolimy jako dar cesarza Justyniana. Zaginęła w nieznanych okolicznościach.
Magen Dawid ) zwana też Tarczą Dawida –
sześcioramienna gwiazda ( heksagram ) złożona z dwóch zachodzących na siebie pionowo
trójkątów równoramiennych (najczęściej równobocznych) odwróconych od siebie wierzchołkami.
Wierzchołki Gwiazdy Dawida leżą na okręgu w punktach odpowiadających parzystym godzinom na
tarczy zegara. Przez Żydów zwana tarczą Dawida.Występuje już w VII w. p.n.e.
W starożytności służyła prawdopodobnie jako talizman, w galucie stała się symbolem judaizmu.
W średniowieczu była używana jako herb przez postseldżuckie (powstałe po upadku Sułtanatu Rum),
tureckie emiraty w Analotii np. przez Emirat Karaman. Od 1897 godło syjonizmu. Gwiazda Dawida raczej nie
jest to symbol religii żydowskiej, jest znakiem, który ma wymiar narodowościowy. Jest charakterystyczny
dla państwa Izrael - od 1948 roku stanowi godło. (Warto pamiętać, że najważniejszym symbolem religijnym judaizmu jest menora.)
Część badaczy uważa, iż chodzi tu o gwiazdę Kijuna (Amosa 5:26), zwaną także gwiazdą Remfana (Dzieje Apostolskie 7:43).
Obie nazwy są starożytnymi określeniami planety Saturn, której symbolem była prawdopodobnie sześcioramienna gwiazda.
Werset z księgi Amosa sugeruje, iż Izraelici przejęli jej kult od Kananejczyków wraz z kultem Molocha.
Dzisiejsza nazwa gwiazdy może wynikać z faktu, iż syn i następca króla Dawida, Salomon, pod koniec życia zwrócił się ku politeizmowi
(1 Królewska 11:4-8) i być może wówczas kult gwiazdy Kijuna nabrał szczególnego znaczenia w starożytnym Izraelu.
W magii heksagram znany jest pod tradycyjną nazwą pieczęci Salomona. Symbol ten sięga korzeniami aż po Daleki Wschód,
gdzie znany był jako Wielka Yantra w tantryzmie hinduistycznym. Trójkąt skierowany wierzchołkiem do dołu symbolizował
pradawną samicę, istniejącą przed początkiem świata. Wytworzyła ona w sobie nasienie, które wyrosło w ujawnioną męskość,
reprezentowaną przez trójkąt skierowany wierzchołkiem ku górze. Heksagram symbolizuje połączenie tych dwóch pierwotnych sił.
Żydowska kabała przejęła ten symbol z pełną świadomością jego charakteru płciowego, heksagram kabalistyczny pokazywał
złączenie męskiego bóstwa z jego żeńską esencją Szekiną. Tym samym stosunek płciowy mężczyzny i kobiety stał się dla nich "święty".
Na poziomie duchowym heksagram jest najwyższym symbolem zrównoważonej boskości. Heksagram pojawia się także w przedstawieniach
hinduskiej mandali, jako wyobrażenie medytacji, oraz kamiennych rzeźbach z Ameryki Środkowej, niosąc za sobą tajemnicze przesłania.
W alchemii heksagram symbolizuje męską/żeńską dwoistość ognia i wody, a także cztery żywioły.
W związku z tym znakiem zapraszam do działu Badania oraz symbole sekt i mniejszych religji