ymbole religijne
Są tu przedstawione wszelkie znaki i symbole pisane,
stanowiące oznaczenie lub część rytuału, stanowiące
część kultu religijnego. POWRÓT
Symbol religijny dla danej społeczności może być czymś wyjątkowo nietykalnym a wiedza na jego temat staje się wewnątrzkulturową tradycją, nie rzadko tajemnicą. Osoby niewierzące, nie znające kontekstu i znaczenia danego symbolu mogą dostrzegać pewną trudność. Wyznawcy danej duchowości czy filozofii potrafią w dość konfliktowy sposób pochodzić do osoby niewierzącej lub traktującej dany symbol z nieukrywaną ironią. Dany symbol religijny może dla jednych być wyjątkowo ważny, dla innych - może nic nie oznaczać. Nie znaczy to jednak, że ignorancja i nie wiedza może cokolwiek tłumaczyć. Szczególnie wśród symboli o nieznanym działaniu i pochodzeniu. Czasem ktoś może celowo "bezcześci" symbol własnej religii, aby wyrazić swoją nową przynależność i niechęć do starej wiary, którą odrzucił, np. przechodzący na satanizm chrześcijanie, m.in. łamiący i profanujący krzyż. Wielkie religie świata wypracowały swego rodzaju hierarchię symboli, szczególnie w kultach wschodnich, gdzie system znaków pisanych od zawsze był dużo bogatszy od europejskiego.
W wielu religiach istnieje sposób na "wyznanie wiary". Polega on na publicznym pokazywaniu symbolu swojej religii, dla utrzymania więzi grupy danego wyznania oraz dla własnego rozwoju tożsamości religijnej. Szczególnie mocno jest to eksponowane w krajach wschodu np. kraje islamskie lub w krajach, w których dochodzi do konfliktów na tle wyznaniowym np. Irlandia. Należy więc zwracać uwagę na używanie symboli TYLKO według swojego kultu, nie łączeniu i nie tworzeniu "połączeń" symbolik, gdyż poza obraźliwym wydźwięku dla innych religii, może on powodować skutki duchowe lub niezrozumienie kulturowe i dewaluacja symboliki w kulturze. Utożsamianie się z wyznaniem i noszenie jego symbolu może spowodować pozytywną reakcję społeczności, lecz równie dobrze może pozwolić na ściągniecie na siebie niechęci innych. Szczególnie wartym uwagi jest fakt, iż błędne, nawet nie zawinione zachowania w danej społeczności mogą być niezgodne z danymi zakazami religijnymi. Forma większości symboli religijnych ma swój początek wraz z rozwojem pisma w rytach plemiennych obecnych w kulturze ludzkiej od tysiącleci. Posążki, malowidła, księgi lub obiekty kultu są martwymi dowodami rozwoju cywilizacji wraz z daną religią. Ilustruje to jak wyraźnie religia wpływa na umysłowość i kulturę danego narodu lub państwa. Rozwój pisma był o tyle związany z rozwojem skryptów magicznych i symboli pisanych/ rysowanych, o ile dało się coś przedstawiać za jego pomocą. Mówią o tym choćby hieroglify, gdzie piękne pismo drugiego rodzaju było używane tylko przez kapłanów, podobnie jak magiczny Hallristningar, który dał początek futharkowi celtyckiemu.
Obserwacja pierwotnych kultur wskazuje, że taką rolę mogły pełnić również specjalne gesty, śpiewy lub słowa. Znawstwo i używanie danego systemu znaków, gestów i innych elementów kultu tworzy nierozerwalny związek kulturowy i często narodowościowy. Wiąże się to też z utrzymaniem i nawracaniem innych na daną wiarę. Wojny religijne często bogate były w znaki wyznaniowe wymalowanyme na ciałach lub na strojach wojowników. Symolika religijna, wpisana w rozwój danej kultury, uległa tak znacznym często uproszczeniom, aby łatwo dało się je rozpowszechniać. To wpłyneło na globalizację symboli i dewaluację kontekstu danego znaku. W efekcie prawie każda współczesna religia posługuje się jakimś znakiem, który stanowi widoczne oznaczenie świątyń, a często bywa także noszony przez wiernych. W niektórych wyznaniach taką rolę pełni specjalny element ubioru noszony w miejscach publicznych, symbol noszony na szui w formie wisiorka lub na ręce.
Laicyzacja i rozwój XX wiecznego świata doprowadziły do spadku znaczenia religijności. Wzrósł kult pieniądza i to można powiedzieć "dolar" stał się symbolem jego nowej religii. Symbole religijne odrzucone i schowane do lamusa, nierzadko zostały ode zastąpione symbolami narodowymi. Wiele flag posiada symbole, o których dane narodowości lub kraje nie mają pojęcia. Znaczenie zostało zatracone, a w wielu przypadkach są to tylko imitacje przynależności kulturowej. Niezrozumienie i brak wiedzy decyduje o tak dużym rozpowszechnieniu się symboli sprzecznych z daną kulturą. One też sprowadzają zamęt i powszechne "schłodzenie" i ślepą tolerancję nieznanych przedmiotów, znaków. Czasem wyznaczniki medialne, ludzie rozpoznawalni lub ośrodku nowego kultu medialnego wprowadzają im samym nie znane symboliki i nazywając je za przewodnie i modne, narażają innych na popieranie czegoś zupełnie niezrozumiałego. Szczególnie niebezpieczne staje się wywyższanie znaków przez młodzież, która najłatwiej, w sposób naiwny daje uwieść się wszystkiemu co pochodzi z "wielkiego świata". Duży popyt nakręca natomiast media i firmy związane z ich promocją na bezczeszczenie i dowolną interpretację kulturową niezrozumiałych symboli, co w konsekwencji dopuszcza zatracenie tożsamości religijnej i kulturowej. Chaos tym spowodowany odczuwa się w konfliktach narodowościowych, zubożeniem kulturalnym, rozbiciem wewnątrznarodowym, brakiem celów wyższych czy nawet izolacją kulturową.
Zdarza się, że symbole w "wielkiej globalnej wiosce" pełnią rolę medialną, np. na okładkach książek, płyt muzycznych, firm, a nie ma odpowiedniej wiedzy czego dotyczy użyty znak. Pomyłka w tym wypadku może mieć duże konsekwencje, co ciekawe, podaje się, iż również duchowe. Współczesny świat zdaje się przyjmować bez pytania tego typu mix kulturowy, który już zaczyna w bardzo niebezpieczny sposób oddziaływać na społeczeństwa medialne. Tak wyzuty z kontekstu świat zdaje się być jednym, wielkim chaosem, szumem kulturowym, bo w tak wielkim nagromadzeniu nie związanych z kontekstem symboli, tak jak dźwięki bez partytury, bez formy, bedą tylko bezładnym kształtem, bełkotem. W takim świecie kultura będzie musiała wszystko sprowadzić prędzej czy później do zera, aby zacząć budować poczucia wyższe od nowa. Firmy wszelkiej maści stają się rozpoznawalne dzięki symbolom religijnym i często magicznym, zupełnie jak swastyka czy runy używane przez hitlerowców. Stajemy się światem pełnym nieznanego języka graficznego, którego rozszyfrowanie pokazuje ignorancję twórców grafiki i rozwoju mediów. Jeżeli nie zaczniemy poszukiwać znaczenia symboli we współczesnym świecie to zostaniemy zupełnie bezbronni wobec masowej projekcji kulturowej.
Jurek WR
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL